Annuleren

Zoek hier binnen onze website

#01 - De bloedrode draad

emmaus_01.jpg

Lezen: Lukas 24:25-32

Soms is een vraag veel sterker dan een statement. Een goede vraag, maakt iets los. Als je helemaal gevangen zit in je eigen gedachten en emoties bijvoorbeeld.

Zo’n krachtige vraag stelt Jezus aan de twee Emmaüsgangers. Diep teleurgesteld waren ze. Gevangen in hun verdriet, teleurstelling en eigen denken. Hoe kon het toch dat het zo is afgelopen met Jezus? Hoe konden ze zich zo hebben vergist in Jezus?

En dan stelt Jezus die ene vraag: “Móest de Christus niet deze dingen lijden, en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?”

Zo hadden ze er niet naar gekeken. Dat kon ook helemaal niet, maar Jezus Zelf opent het perspectief op Gods werk: zo móest het juist. Zo stond het namelijk in het Oude Testament. Ik weet niet hoeveel teksten jij uit het Oude Testament kunt noemen die over de Heere Jezus gaan? Jezus begint bij Mozes, het begin van de Bijbel, en legt aan de Emmaüsgangers álles uit in ál de Schriften wat er over Hem geschreven is.

De weg naar Emmaüs betekent dat je zicht krijgt op de kern van de Bijbel: Gods verlossingswerk in de Heere Jezus Christus. Dat is de bloedrode draad die door de hele Bijbel is geweven. Niets, o Jezus, dan Uw bloed, geeft voldoening aan ’t gemoed.

Jezus heeft het Oude Testament op Zichzelf betrokken. En zo mogen wij het ook lezen. De Schriften getuigen van Mij, zei Jezus. En laten wij het Oude Testament dan ook lezen zoals Hij het las.

Toen Jezus wegwas, zeiden de Emmaüsgangers tegen elkaar: “Was ons hart niet brandende in ons, als Hij tot ons sprak op de weg en als Hij voor ons de Schriften opende?” Herken jij dat? Verlang jij naar onderwijs van Jezus? Volg de weg naar Emmaüs.

Luister naar de podcast

#01 - De bloedrode draad

1178