Annuleren

Zoek hier binnen onze website

#30 - Liefde was het

emmaus_30.jpg

Lezen: Lukas 9:51-56

Bam! Deur dicht! Daar sta je dan. Het deksel op je neus. Ken je dat gevoel? Afwijzing! Afkeuring. Al dan niet uitgesproken. Niet welkom. Hóe is dan jouw reactie? Wat voel je? Wat denk je? En wat verwens je?

In deze geschiedenis, die alleen Lukas beschrijft, wordt iets duidelijk wat zo typerend voor ons, als mensen, is. Wordt ons onrecht aangedaan, dan zullen wij ons gram halen. Wat denken ze wel?! Ik zal ze! Of nog erger je denkt: val dood!

Zo zijn wij. Zo ben ik. Zo ben jij. En Jakobus en Johannes waren niet anders. Als ze door de Samaritanen geweigerd worden komt agressie in hen naar boven. Ze zien die anderen niet als medemensen. Het zijn vijanden. Ze moeten weg. En dan denken ze ineens aan Elia. Jezus is toch méér dan Elia? Nou, Elia bad om vuur van de hemel en het vuur verslond de spottende mensen.

Het antwoord van Jezus zet Jakobus en Johannes op hun plaats. En ons erbij. “Jullie hebben geen idee vanuit wat voor geest je spreekt.” Jezus is niet bezig met mensen ten gronde te richten, maar om te behouden.

Zo schreef Lukas het ook op aan het begin van deze geschiedenis: “Als de dagen van Zijn opneming vervuld werden, richtte Hij Zijn gezicht naar Jeruzalem”. Jezus is niet de gewone pelgrim die voor het paasfeest naar Jeruzalem rijst. Nee, Hij is Zelf het Paaslam dat in Jeruzalem geslacht gaat worden. Daar is de geest van Jezus vol van.

Wat een contrast! Discipelen die vanuit de grond van hun hart mensen willen opruimen. En Jezus, Die vanuit de grond van Zijn hart bezig is om mensen te behouden.

Of Jezus jou wil redden? Is dat je vraag? Ik hoop dat jij vandaag hier antwoord vindt. Hij ging naar Jeruzalem om met Zijn eigen dood mensen het leven te geven. En wat als je weer die wrok gevoelens hebt? Jou onrecht wordt aangedaan en je het niet kunt uitstaan? Ik hoop dat je dan, in een flits, aan deze geschiedenis denkt: Gekomen om mensen te behouden. Liefde was het, onuitputtelijk...

1178