Vooraf 200 kilo aardappels schillen is een uitdaging en al helemaal met een groep tieners. Hoe krijg je 30 jongeren gemotiveerd dit te doen? Met verbazing heb ik gezien dat deze klus vrijdagavond in amper twee uur gefikst werd. Waar je als leiding staat te stuntelen met een aardappel (ja, eerlijk: de eerste in bijna 44 jaar, ????) jaste onze groep die 200 kilo erdoor in een toptijd.
En dan de volgende uitdaging: hoe krijg je zaterdag die 200 kilo gebakken en geserveerd? Het was eenvoudig een kwestie van doorgaan en doorbakken. De vrijdagavond na de JV-avond hebben vrijwilligers nog een aantal uren voorgebakken. Maar de zaterdag vormde de echte uitdaging. Een systeem bedenken voor bakken, verkopen en serveren, een route voor de bezoekers en weer veel JV-ers inplannen die meehelpen. Zo'n actie werkt echt verbindend.
Mooi om het enthousiasme te zien waarmee de patat gebakken werd, de kassa werd bemand, de frikandellen en kroketten werden bezorgd, de hamburgers werden gebakken, het springkussen werd opgebouwd, de hal werd opgefleurd en niet te vergeten de auto's naar de juiste plaatsen werden gedirigeerd. Onze tieners deden het met elkaar en hadden veel plezier.
Natuurlijk was het spannend. Want: 200 kilo aardappels hoe kom je ervan af? Werkt ons plan? Komen er bezoekers? Gelukkig kwamen om 17.00 uur de eerste aardappeleters binnen in de kas. Dat was het startschot: opeens roept een JV-er: “Daar zijn de eerste klanten jongens, op je plaats”. Zo zijn we begonnen.
En dan klopt het allemaal. De kassiers doen hun werk, de mannen bij de frisdrankbalie verstaan hun taak, de hamburgerbakkers leveren vakwerk en de voorgesneden en gebakken patatten liggen goudgeel te bruisen in de frituurpannen. En al snel gaan de dames van de bediening met dienbladen de hal in om de eerste bestellingen uit te serveren. Wat een prachtig samenspel.
De rij voor de kassa groeit, maar de gezichten staan nog vrolijk. De rij is niet te lang. De bestellingen worden nog steeds snel afgewerkt en geserveerd. De ijscoman schept zijn eerste bolletjes ijs. En vanaf het springkussen klinken meer en meer kinderstemmen. Alles loopt!
200 kilo aardappels wat kun je ermee? Schillen, bakken, verkopen en als gemeente samen opeten. Want zelf geschilde en zelf gebakken patat met je eigen gemeente eten is het lekkerste wat er is. Met veel plezier hebben we samen deze patatactie opgezet. Omdat het verbindend werkt om je samen voor de gemeente in te zetten én omdat we graag een steentje bij willen dragen aan Geloofwaardig onderwijs. En dan is iedere aardappel er een.