Deze column bestaat (exclusief de kop) uit 278 woorden. De leessnelheid van een gemiddeld mens is ongeveer 250 woorden per minuut. Dus het lezen van dit stukje kost je op de kop af 1 minuut en 7 seconden. Dat valt mee toch? De investering van ruim een minuut om op een gevatte manier jouw mening te prikkelen. Of om een glimlach op je gezicht te krijgen. Het kost je weinig en het levert een beetje op. Toch hoop ik wel dat je iets meer tijd aan de hele Daniël besteedt. Het kost je iets meer, maar het levert je ook wat meer op. Omdat je leest over onderwerpen die je aan het denken kunnen zetten. Of een antwoord vormen op jouw (levens-) vragen.

Stikstofgas. Daar staat het scheikundige symbool voor dat boven deze column staat. Nee, ik ga geen uiteenzetting geven over de chemie van deze stof. En ook niet over de vele technische toepassingen hiervan. Dat laat ik graag aan anderen over. Hoewel… één veelgebruikte toepassing van stikstofgas geeft toch wel veel stof tot nadenken.

Een schone vrouw die van rede afwijkt, is een gouden bagge in een varkenssnuit (Spr. 11:22). Je zult maar een prachtige vrouw zijn en vergeleken worden met een varken! Niet echt een boodschap naar onze zin. Wel een Bijbelse boodschap.

Ze schreef haar bericht begin januari. Het werd meer dan 150.000 keer ‘geliked’ en duizenden keren gedeeld op Facebook. De inhoud raakte lezers. 

Misschien reis je weleens met de trein. Voor je studie, werk of een dagje uit. Prima vervoermiddel. Maar je moet wel op tijd zijn. Als de conducteur fluit, gaan de deuren dicht en vertrekt de trein. Ben je te laat? Dan blijf je achter. Misschien trok je nog wel  een sprintje om de trein te halen. Flink balen als de deuren net voor je neus dicht gaan. Maar te laat is te laat.

Mijn vriendin vertelt me over een gesprek wat ze laatst met haar dochtertje had. Ze hadden samen uit de Bijbel gelezen. Het ging over de alomtegenwoordigheid van God. Dat God overal is en ons altijd kan zien. “Eng hé mama”, reageerde ze.