“Pas was ik, je oom, ook in een kerk. Daar was het ook zo druk. Daar stonden ze ook in de rij, net als hier.”

Toen ik kind was en wij op vakantie gingen, was het spel dat wij standaard in de auto deden ‘Ik ga op reis en ik neem mee…’ Wie aan de beurt was, noemde iets dat rijmde op wat er voor genoemd werd. Attributen die nooit vergeten werden: snorkel, boeken, spelletjes… Nauwkeurig werd gecontroleerd of we niks vergaten. Portemonnee, paspoorten, ANWB-kaart en dergelijke. Niemand zal tegenspreken dat een goede voorbereiding van de vakantie nodig en handig is. Als kind kwam in mijn lijstje ‘eerste behoeften voor de vakantie’ de Bijbel niet voor.

Sinds een aantal weken worden wij op het JBGG-kantoor vergezeld door een bijzondere familie. Elke ochtend, laten ze luidkeels weten dat ze er ook zijn. Het is een groep meeuwen. Je weet wel, zo’n groep vogels die je brutaal het brood uit de hand snaaien en die een huivering bij je oproepen als je in hun felle ogen kijkt. Als één familie is deze groep meeuwen neergestreken op het gebouw van de buren.

Het had zo’n mooie ontmoeting kunnen worden. We hadden net met een groepje +21 jongeren een gezang gezongen in de herdenkingskapel bij deze kerk. Helaas konden we de kerk zelf niet in, daar zou de dag erna een evenement gehouden worden. De kosteres is met een team vrijwilligers druk bezig om alles gereed te maken. Na een tijdje loopt ze op ons toe; een goed moment voor ontmoeting.

Een tijdje geleden was ik in de Sint-Jan in Gouda. We kregen een rondleiding langs de Goudse glazen, de enorme gebrandschilderde ramen in de kerk. Het is een wonder op zich dat die er nog zijn, vertelde de gids. In de oorlog zijn ze, in onderdelen verpakt in kisten, verstopt op allerlei plekken in de omgeving, zodat ze niet geschonden konden worden door het oorlogsgeweld. Wat een operatie moet dat geweest zijn. Nu staan ze weer op hun oude plek en vertellen ze hun kleurrijke verhaal.