Ik heb iets met onze Vlaamse zuiderburen. Misschien komt dit doordat mijn opa (naar wie ik vernoemd ben) geboren is in België. Toegegeven: deels zit dat in de voorliefde voor een trappist of voor grofgesneden frieten met mayo. Maar waar ik echt een zwak voor heb, is voor hun prachtige taal. Waar we hier elkaar de loef afsteken met taalverplatting en versimpeling, gebruiken zij onze taal met vlag en wimpel, om uit te drukken wat ze echt bedoelen.

Als leidinggevende van een vereniging heb je één van de mooiste taken die je kunt hebben binnen je kerkelijke gemeente. Of je nu de -12 club doet of de +16 vereniging, je trekt met jongeren op en dat is een prachtige uitdaging. Een leidinggevende heeft dan ook een hart voor kinderen of jongeren. Als leidinggevende zet je je in voor hen en stel je hun belangen voorop. Je bent betrokken bij hun leven en je verdiept je in waar kinderen en jongeren mee bezig zijn. Maar een leidinggevende heeft ook de taak om de Bijbel uit te leggen en dat is de móóiste taak. De Bijbel is het Woord van God dat Hij ons gegeven heeft. Het Woord waarin Hij ons vertelt van zonde en genade. Deze Boodschap mag jij doorgeven. Naast dat dit de mooiste taak is, is dit ook de moeilijkste taak.  

Jarenlang bestond het logo van de Jeugdbond uit een gestileerde troffel en zwaard. Het beeld was ontleend aan Nehemia, die de muren van Jeruzalem herbouwde. Omdat vijandige legers hen aan wilden vallen, werkten de mannen met een troffel in de hand en een zwaard aan hun heup. Ze moesten zowel de muur opbouwen als de vijand af kunnen slaan. Ze werkten onder de inspirerende leiding van Nehemia.