Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Blog: Dichtbij God

BLOG JONGEREN

Een tijd terug kwam ik interessante informatie tegen over verlichtingsdenkers en de watercyclus. De tijd na de middeleeuwen wordt de verlichting genoemd omdat toen belangrijke wetenschappelijke ontdekkingen werden gedaan.

De wetenschappers uit die tijd worden daarom ‘verlichtingsdenkers’ genoemd. Ook werd toen de oorsprong van regen ontdekt en daar ging het over.

Er waren al wel ideeën over het ontstaan van de regen. Galileo dacht dat regen ontstond doordat ergens hele grote geisers uitbarsten. Dit zijn een soort vulkanen, maar dan gevuld met heet water. Deze geisers waren dan zo groot dat het water duizenden kilometers verderop neerstortte in de vorm van regen. Isaäc Newton dacht dat het door de wind kwam. Ergens op aarde is er een heel harde wind. Die wind laat het water van de zee keihard stromen. Als dat water dan tegen een eiland aankomt wordt het water in de lucht gelanceerd en gaat het ergens anders regenen. Pas in het jaar 1580 bedacht de Franse hugenoot Bernard Palissy dat het water uit de zee verdampt door de warme zon. Hierdoor ontstaan wolken die, als ze te zwaar worden, gaan regenen.

Waarom vond ik dit nu interessant? Eerder in die week las ik in Job 36 vers 27 en 28 dat Elihu zei: Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na Zijn damp uitgieten. Elihu beschrijft daar precies hoe regen ontstaat. Hij leefde samen met Job in de tijd van Abraham, zo rond 1900 voor Christus. Dus 3600 jaar nadat Elihu precies uitlegt hoe regen ontstaat, ontdekt Palissy pas hoe regen ontstaat. Bijzonder toch? Dit zette mij aan het denken.

Elihu beschreef iets dat hij misschien helemaal niet begreep. Dit kon doordat hij door Gods Geest werd geleid in zijn gedachten. Elihu was zich daar goed van bewust en noemt het “de inblazing” van Gods Geest. Hij leefde zo dichtbij God dat God door hem wilde spreken. En Elihu wilde liever dat God sprak in plaats van hij. Wat een afhankelijk leven.

Die afhankelijkheid was vroeger veel normaler. Men erkende dat de Heere alle dingen bestuurt. Als het regende zei men dat God de flessen van de hemel had ontkurkt. Zodra men het land had gemaaid bad men of de zon mocht schijnen. Er was een besef dat de natuurlijke processen in Gods hand zijn en Hij alle dingen bestuurt. Hoe is dat met ons? Leef jij dichtbij de Heere? Lees eens in psalm 119 hoe dat is.

Laat mij Uw barmhartigheden overkomen, opdat ik leve, want Uw wet is al mijn vermaking. (Ps. 119:77).

377