De andere discipelen nemen het hen zeer kwalijk. Dan leert Jezus hen een belangrijke les: het gaat om dienen. Dienen zoals de Zoon des mensen deed, tot het uiterste. Door aller dienaar te worden.
Die avond werd ons een spiegel voorgehouden. Hoe geef ik leiding aan zo’n Bijbelstudiegroep? Aan de JV? Aan de gemeente? Ben ik vaak niet net zo bezig als de discipelen? Of met de begeerte naar een vooraanstaande plaats om gezien en gewaardeerd te worden? Of vervuld met jaloezie of wrevel naar de ander, omdat ik stiekem vind dat die positie mij meer toekomt? De hoogmoed popt zomaar op in mijn uiterlijk zo ‘correcte’ christenbestaan.
Hoe zou het dan wel moeten? Door in navolging van de Zaligmaker te dienen tot het uiterste. De allerlaagste plaats innemen, zodat de ander kan opbloeien, tot z’n recht kan komen. In een groepsgesprek rond de Bijbel, in het leidinggeven tijdens een JV-avond. Tijdens het lesgeven op de catechisatie. Dat betekent niet dat je geen leiding meer geeft. Integendeel. Je geeft leiding door je oordeel uit te stellen, en je in te leven in een ander. Je hebt niet gelijk je mening klaar, maar je bent nieuwsgierig naar de intenties van de ander. Je trekt niet te snel je conclusies, maar je checkt of het klopt wat je denkt te horen. Je zorgt voor veiligheid en schept de juiste randvoorwaarden. Zo geef je de ander de ruimte om te ontplooien, en je geniet daarvan. Sommigen doen dat af als pure gesprekstechnieken. Maar dit oprecht in praktijk brengen, vraagt ootmoed. Dat kan niet zonder genade. Neemt Mijn juk op u en leert van Mij, dat ik zachtmoedig ben en nederig van hart (Matth. 11: 29)! Wie dat doet, in Christus, die beleeft veel vreugde in het leidinggeven. Door te dienen.
Laurens Kroon