Wij Nederlanders zijn alles behalve beschaafd en netjes. We zijn een absurd volk. Een kindje van 23 weken mag zomaar worden gedood. Maar als het kindje een paar dagen ouder is, mag het honderd duizenden euro's kosten om het leven van het te vroeg geboren kindje te redden. Sta er eens bij stil! Het kan niet anders, of wij Nederlanders hebben een waas voor de ogen. Alle besef van goed en kwaad lijkt verdwenen. Zelfs het gezonde verstand moet het afleggen tegen het recht van zelfbeschikking. Een groot verschil met 'ons', vind je niet? De rest van ons volk en wij. Eigenlijk niet te vergelijken. We zijn een stuk beter. We zeggen het niet, maar we vinden het wel. Zou het waar zijn? Waarschijnlijk niet. Wij moeten onszelf twee vragen stellen. Eén: hoe sta ik tegenover de gebrokenheid in onze samenleving? Ben jij degene die geeft om het lot van een ongewenst zwangere vrouw? Ben jij degene die niet ontwijkt en veroordeelt, maar luistert? Bied jij je hulp aan? Dat is de roeping van een christen. Vraag twee: hoe vaak heb jij al de dood gekozen boven het leven? Je doet dat met iedere zonde. Want het loon op de zonde is de dood. Wij lijken ons verstand wel verloren te hebben. We zien geen waarde in het Evangelie van eeuwig leven. Het lijkt wel of we een waas voor onze ogen hebben. De Zoon des mensen is, net als de koperen slang, verhoogd, zodat een ieder die op Hem ziet, niet verloren gaat. Maar we kijken niet. Heb jij ook zo'n last van die blindheid en domheid? Misschien valt het toch wel mee met dat verschil tussen 'hen' en 'ons'.
William Walhout