Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Interview: Zoals de Pottenbakker het wil

2018 18 INTERVIEW

Ze waren bijna negen jaar getrouwd. In de bloei van het leven. Ze hadden een paar kinderen uit Gods hand gekregen. En toen kwam de dag dat alles anders werd. Dominee A.T. Vergunst vertelt over het verlies van zijn vrouw en de rouwverwerking die daarop volgde. Verwonderd vertelt hij ook over de winst die er is gekomen uit dit verlies. "Veel heb ik met de Heere geworsteld. Maar de Heere heeft de worsteling gewonnen."

Kunt u wat vertellen over rouw in uw eigen leven?

“Tijdens mijn studententijd aan de theologische school hadden we een gesprek over de Pottenbakker en het leem. Dat raakte mij diep. Op de terugweg naar huis bad ik: ‘Heere, U bent de grote Pottenbakker. U weet wat U met mijn leven wil bereiken. Heere, maak mij bruikbaar, maak mij dienstbaar. Stel mij tot zegen voor anderen. Geeft U in mijn leven wat daarvoor nodig is. Doet U met mij wat U goed vindt. Laat mijn leven tot zegen zijn voor anderen.’ Het was een oprecht gebed. Ik wilde buigen onder Zijn voorzienigheid. Twee maanden later gaf God antwoord. Mijn vrouw kreeg een hersentumor en was ongeneeslijk ziek. We waren net zeven jaar getrouwd. Veel heb ik met de Heere geworsteld. ‘Heere, dat is niet wat ik bedoelde, dit is te zwaar!’ Maar de Heere heeft de worsteling gewonnen. Hij heeft mij onderwerping gegeven. En nu, veel jaren later, mag ik zien dat er winst is uit het verlies. Hij heeft het gezegend, niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen.”

Rouw brengt vragen. Waarom doet de Heere dit bij mij? Waarom laat Hij dit toe? Kunt u daar iets over zeggen?

“Zulke vragen zijn zelfs niet vreemd voor Gods kinderen. Asaf worstelde ook openlijk met deze vragen (Ps. 73). Ik heb er zelf ook mee geworsteld. Ik wil wijzen op een waarheid die Jeremia in het diepste van zijn lijdensweg mocht belijden en die mij ook mocht vertroosten: Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden. Want Hij plaagt en bedroeft des mensen kinderen niet van harte (Klaagl. 3:31-33). God brengt rouw in ons leven, niet om ons te plagen, maar om ons te leren. Zie het als een mede-roepstem waardoor God Zijn roep die in Zijn Woord al tot ons komt, beklemtoont. Hij ziet veel beter dan wij of we op een verkeerde weg wandelen die tot verderf lijdt. Ik heb Gurnals woorden als grote waarheid ervaren. Hij zei: ‘De kussen van de wereld doden maar de wonden van God helen’.
Het is alleen met Gods troostrijke ontfermingen dat verlies uiteindelijk als winst zal worden ervaren. Vertrouw Hem, zelfs in het donkerste van je leven. Hoewel je het nu misschien niet kan zien; de moeilijke dingen in ons leven gebruikt God als Zijn instrumenten om ons de enige troost te leren. Bid dat Hij door het bittere naar het zoete wilt brengen. Als je dat mag ervaren, zal je David beter begrijpen: het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw inzettingen leerde (Ps. 119:71).”

 

Lees het hele interview in Daniël

377