De Bijbel is niet zomaar een mooi geschiedenisverhaal, maar een brief van God uit de hemel waarin Hij Zich aan jou wil bekend maken. Het is geen vrijblijvende brief. Je moet de Bijbel lezen alsof je leven ervan afhangt. Ook het Bijbelboek Esther.
De kern van het Bijbelboek is dat God regeert, ook al wordt Zijn Naam in Esther niet genoemd. Gods hand schrijft de geschiedenis, juist die van het Joodse volk. Uit Israël zal de Messias geboren worden. Satan heeft er alles aan gedaan om dit te voorkomen. Ook in Esther wordt het voortbestaan van het volk Israël bedreigd. Het antisemitisme is bijna voelbaar in dit boek. Maar door Gods leiding hebben Esther en ook Mordechai een belangrijke rol in de redding van Gods volk. In Zijn onzichtbaarheid is God juist de Aanwezige! Hij leidt om ervoor te zorgen dat de Heere Jezus zal komen om Zijn volk te verlossen.
Het bezoek van Esther aan de koning, zonder dat ze daarvoor is uitgenodigd, is een heel belangrijk moment in het Bijbelboek. Wie ongevraagd bij de koning kwam, kon gedood worden. Als Esther het grote gevaar ziet dat haar volk bedreigt, vast en bidt ze, samen met haar dienaressen. Eerder had ze ervoor gekozen zich aan te passen aan de heidense levensstijl aan het hof. Nu komt ze voor de dag en belijdt haar geloof in de Heere, haar God. Je vraagt naar een diepere, geestelijke laag? Hier heb je er een. Misschien kies jij ook wel te vaak voor aanpassing aan de wereld. Maar er moet een moment komen dat dit niet meer gaat en je voor de Heere en Zijn dienst uitkomt. Net als Esther.
En de Heere zegent het! Ze krijgt de gouden scepter toegereikt (Esther 5:2). Ze wordt in genade door de koning aangenomen. Ook daarin zien velen een diepere laag, net als in de hartenkreet van Esther: Wanneer ik dan omkom, zo kom ik om (Esther 4: 6b). De gang van Esther naar de koning betekent dan de gang van Gods kerk naar de Koning der koningen, de Heere Jezus. Ook ikzelf gebruik die gedachte wel. Maar doen we dat niet te makkelijk? Het is niet de eerste bedoeling van de geschiedenis van Esther. We mogen niet zomaar vergeestelijken. Laat eerst de Bijbeltekst voor zich spreken. Anders verduisteren we de bedoeling van de Heilige Schrift met een Bijbelgedeelte. Ook hier zou het mis kunnen gaan. Niemand zou de grillige en ontoegankelijke Ahasveros toch willen vergelijken met de trouwe en genadige Heere?
Toch begrijp ik de bedoeling ervan wel. Een zondaar kan zich zo zondig en onrein ervaren, dat hij zich afvraagt of hij welkom is bij God. De nood kan echter zo groot worden, dat hij het erop waagt; ‘Kom ik om, dan kom ik om. Ik zal tot de Koning gaan’. En wat een wonder, als hij onverdiend de gouden scepter van Gods genade krijgt toegereikt! Vergelijkenderwijs kan deze lijn zeker wel getrokken worden. Maar dan alleen op dit punt, zonder de hele geschiedenis te willen vergeestelijken. Een vergelijking maken is iets anders dan een geestelijke laag er overhéén leggen.
Een diepere geestelijke laag in Esther? Zeer zeker, maar niet zo diep dat we verdwalen in allerlei diepzinnige gedachten die geen recht doen aan Gods Woord. De Heilige Geest wil eenvoudig het Wóórd toepassen aan je hart. Probeer de tekst eerst letterlijk te begrijpen. Wat staat hier feitelijk? Kijk dan naar de betekenis in de situatie van die tijd. Wat betekende het toen? Welk beeld roept het op? Probeer daarna de lijn door te trekken naar vandaag. Wat betekent het nu? Voor mij? En echt, wie zo mediterend bijbelleest, verwondert zich over de rijkdom en de geestelijkheid van de Heilige Schrift. Sola Scriptura. Soli Deo Gloria!
Laurens Kroon