Dank voor je vraag. Je wilt wat meer weten over de achtergrond van Kronieken. In het antwoord zal vanzelf blijken hoe het zit.
De boeken 1 en 2 Kronieken vormden oorspronkelijk één boek. In de Hebreeuwse indeling vallen de boeken onder de Geschriften. Het boek draagt in de Hebreeuwse Bijbel de naam ‘woord der eeuwen’, maar kan ook vertaald worden met ‘handelingen der dagen’.
De splitsing in twee boeken vond voor het eerst plaats in de zestiende eeuw. Hier kregen ze de naam Paralipomenon. Dat betekent zoveel als ‘wat overgebleven is’. Namelijk wat overbleef na 1 en 2 Samuël en 1 en 2 Koningen. Hieruit blijkt dat de schrijver een andere bedoeling had dan die van de boeken Samuël en Koningen. Eenvoudig gezegd kunnen we zeggen dat Kronieken een commentaar is op de geschiedenis die grotendeels ook in de boeken Samuël en Koningen voorkomen. In Kronieken wordt vermeld hoe een koning heeft gehandeld. De uitdrukkingen: En hij deed (niet) wat recht was in de ogen des HEEREN, (doch niet) met een volkomen hart, geven aan hoe de Heere het volk laat zien wie hen in verleden tijden hebben geregeerd en hoe hun verhouding was met Hem.
Terug naar je vraag. Geschiedenissen die in de vier Bijbelboeken (1 en 2 Samuël met 1 en 2 Koningen) zijn overgeleverd komen in beide boeken van Kronieken voor met soms ook meer informatie over de verhouding tot de Heere. Thema’s die daarbij belangrijk zijn allereerst David en zijn koninkrijk en ten tweede de tempel en de ware eredienst.
Je vraag wat God hiermee te zeggen heeft is eenvoudig te beantwoorden. Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is (2 Tim. 3:16). Dit betekent dus ook dat er geen boek te veel en geen boek te weinig in de Bijbel staat. De Heere Jezus zegt Zelf: Deze zijn geschreven opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zone Gods; en opdat gij, gelovende, het leven hebt in Zijn Naam (Joh. 20:31).
Ds. A.A. Brugge