Ik lees momenteel het Bijbelboek Jeremia voor mezelf. Kort nadat ik je vraag onder ogen kreeg, las ik Jeremia 3. De Heere heeft het volk Israël in hoofdstuk 2 aangeklaagd vanwege hun verlaten van de Heere en het dienen van andere goden. Want Mijn volk heeft twee boosheden gedaan: Mij, de Springader des levenden waters, hebben zij verlaten, om zichzelven bakken uit te houwen, gebroken bakken, die geen water houden (vs. 13).
Hij vraagt Zich af wat voor onrecht Hij Israël en Juda heeft aangedaan. Hij had hen geleid door de woestijn, een land van dorheid en schaduw des doods (vs. 6). Hij had hen gebracht in een vruchtbaar land, om de vrucht van hetzelve en het goede ervan te eten (vs. 7). Maar ze verlieten de Heere en vergaten Hem. Ze dienen liever Baäl, de god van - onder andere - de regen… En dan houdt God in hoofdstuk 3 het volk voor: Daarom zijn de regendroppelen ingehouden en er is geen late regen geweest (3). Vanwege hun zonde heeft de Heere de regen ingehouden. Terwijl het volk offert aan Baäl, de god van de regen, vergeet het dat de regen van God komt, Die machtig is de regen in te houden, juist vanwege hun afgoderij.
Buienradar
Wat God in 600 voor Christus deed, zou Hij dat in 2018 na Christus niet ook kunnen doen? Hij is nog even machtig, en vraagt nog steeds dat mensen Hem dienen, zeker Zijn eigen verbondsvolk.
Wij dienen niet de god Baäl, maar hebben wel onze eigen, moderne afgoden. Een daarvan is de onafhankelijkheid van God en van Zijn voorzienig beleid. Ook een handige app als Buienradar ‘helpt’ ons daarbij. We beheersen zo’n beetje heel ons leven, ook het weer. En dat lijkt goed te gaan, totdat de Heere de regen inhoudt. Dan hebben we ineens niets aan Buienradar…
Zien we onze zonde? Ons wegzwerven van de almachtige God? Onze zondige onafhankelijkheid van Hem? Brengen we het in verband met Zijn voorzienige leiding in ons leven? God doet dat in ieder geval wel in Jeremia 3. Daar is het een oordeel, dat een op een terug te voeren is op de zonde van het volk. Ik ben geen profeet zoals Jeremia, maar zo’n periode van extreme droogte waarvan iedereen in Nederland in de war is, geeft wel te denken.
Gelukkig eindigt Jeremia 3 niet met het oordeel. De Heere roept het volk vervolgens hartelijk en indringend op tot bekering. Bekeer u, gij afgekeerde Israël, spreekt de HEERE, zo zal Ik Mijn toorn op ulieden niet doen vallen; want Ik ben goedertieren, spreekt de HEERE. Ik zal den toorn niet in eeuwigheid behouden. Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen den HEERE uw God hebt overtreden, en uw wegen verstrooid hebt tot de vreemden, onder allen groenen boom, maar zijt Mijner stem niet gehoorzaam geweest, spreekt de HEERE (vs. 12-13).
Leren van Luther
Ondanks de hardnekkige afgoderij van het volk dringt de Heere aan op bekering. Dat is ook de boodschap voor nu. De droogte is een oproep van God. Ik ben God, de Almachtige. Ik heb recht op je leven. Bekeer je tot Mij! Hij zoekt niet onze ondergang, maar ons behoud: Want Ik ben goedertieren!
We kunnen leren van Maarten Luther. In 1532 regende het ook lange tijd niet. Toen heeft Luther bijna voortdurend om regen gebeden. Uiteindelijk ging hij begin juni de tuin in en pleitte op Gods belofte dat de Vader Zijn kinderen alles geeft, wat ze in Jezus’ Naam bidden (Joh. 16: 23). Diezelfde nacht viel er een overvloedige en vruchtbare regen.
Laurens Kroon