Hoe komt het toch, dat ik zo weinig gefocust ben op de eindbestemming? Misschien is het omdat het hier en nu zoveel biedt om me mee bezig te houden. Misschien komt het ook omdat ik me eigenlijk geen voorstelling kan maken van de hemelse heerlijkheid. Alles wat ik hier verlang, is beperkt tot de dimensies die mijn aardse en door de zonde aangetaste verstand kan bevatten.
En toch… soms is het er ineens: dan schijnt er iets van de hemelse heerlijkheid op mijn pad. De Bijbeltekst die je raakt, het lied dat je hart beroert en waarin Christus schittert. Dan weet ik weer dat ik onderweg ben. Dan verbleken aardse verlangens in het licht van de schoonheid van de Middelaar. Dan ben ik weer in staat om alles te bezien in het licht van die grote eindbestemming. Ik had me tijdens de vakantie voorgenomen om dat vast te houden. En ik ben er intussen weer achter dat dat ontzettend moeilijk is. Misschien herken je het. Hoe houd je de juiste focus? Hoe weet je dat je op de juiste weg bent? Door af en toe stil te staan en het stil te laten zijn. Alleen, thuis; of samen met anderen, in de kerk of bij een Bijbelstudie. Jij stil… zodat de Geest kan spreken. Ik wens jou en mezelf veel van die momenten in het komende jaar.
Gertrude de Regt