Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Blog: Geduld

BLOG JONGEREN

“Zullen we een patatje halen?” ”Oké, ik fiets op de terugweg wel langs de snackbar”, app ik terug. Even overweeg ik om alvast te bellen en de bestelling door te geven. Scheelt weer tijd. Ik besluit toch om de tijd te nemen en te wachten op mijn bestelling, die ik bij de balie van de pas geopende vetbakker doorgeef

Frikandellen, kroket, kaassoufflé… check. Ik ga lekker om de hoek in de zon zitten en wacht op de dingen die komen gaan. Na een kwartiertje struin ik weer naar binnen. ’t Zal zo wel klaar zijn. Er vindt een buitengewoon interessant schouwspel plaats. Fronsende wenkbrauwen, een snauw, een zucht, een laat-mij-maar-even-doen. Blijkbaar is het nieuwe personeel nog niet lekker op elkaar ingespeeld. Er belt iemand… “Ja, kom het over twintig minuten maar ophalen.” Vijftien minuten later wordt tevergeefs opgeroepen om de telefonische bestelling bij de balie af te halen. Mmm, volgens mij sta ik hier inmiddels al een half uur. Even informeren tussen de lange rij wachtende-klanten-die-straks-een-verkeerde-bestelling-meekrijgen door. Verbijsterd kijkt hij mij aan: “Die hebben we net weggegooid, niemand kwam het ophalen!” Ik besluit geen discussie te starten, om het de zwetende friethandelaar niet nóg lastiger te maken. Het krijgt prioriteit. Vijf minuten later sta ik buiten met dampende zakken. Zo zeg, dat was lekker. Gratis dertig minuten geduld oefenen. Volgende keer toch maar weer bellen van te voren? Nou, nee. Eigenlijk niet.

 

Steven Baan

980