Je kan er zomaar druk mee zijn. Elk kwartier een update. Het lijkt grip te geven op een onzekere situatie. De ernst dringt tot je door als je leest over aantallen besmettingen en slachtoffers. Het geeft rust als je leest dat ziekenhuizen voorbereid zijn op allerlei scenario’s. Strenge maatregelen geven het beeld dat alles onder controle is.
Net als je denkt dat je op de hoogte bent, is er weer wat veranderd. Dat geeft onrust, onzekerheid. Nieuwe maatregelen, nog meer besmettingen, nog dichterbij vallen slachtoffers. Constant moet je het beeld bijstellen. Steeds kom je erachter dat deskundigen zoveel niet weten.
Totdat een eeuwenoud Boek open gaat. Oude woorden klinken, het orgel psalmen verklankt, op verschillende plaatsen. Tijdens de laatste les voordat de school sloot. Tijdens de eerste kerkdienst in een bijna lege kerk. Tijdens het spoedoverleg in een lege school. In een artikel in de krant.
Actuele woorden over pestilentiën, over gevaren aan alle kanten. Opgeschreven door Mozes, David, de profeten, Johannes en zo veel anderen. In heel verschillende tijden. Tijden die zo veel lijken op onze tijd. Belijdenissen van zonde en schuld. Van het verlaten van God en de grote gevolgen ervan. Altijd gepaard met woorden van hoop. Wijzend op de Toevlucht, de Burcht, de God op Wie de dichters met hun hele hart vertrouwden.
Ze sporen aan omhoog te kijken. De nieuwsapps te sluiten, de feitjes te laten voor wat ze zijn. God regeert. Dat doet de volken beven. We zien het om ons heen. Maar ook de andere kant. Hij verhoort, wie tot Hem roepen. Wie op God vertrouwt, zal nooit beschaamd uitkomen. Ook dat leert Gods eeuwenoude Boek.
Is het eeuwenoude Woord van God niet veel actueler dan de meest bekende nieuwsapp?
Leanda van Dam