In de week van oud en nieuw hoor je de uitdrukking Anno Domini vaak ook genoemd in de kerk. Ook dit jaar weer. De dominee of ouderling heeft het dan over “het jaar onzes Heeren 2018” dat voorbij is gegaan. Of er wordt gevraagd om een zegen voor “het jaar onzes Heeren 2019”. Dat maakt bij mij vaak indruk. Bij het uitspreken van die woorden voelt het namelijk alsof de tijd even een moment stil staat. De God Die leeft van eeuwigheid tot eeuwigheid wordt verbonden aan een jaartal. Aan het jaartal waarin jij en ik leven. Hij wordt verbonden aan onze menselijke tijd. Het laat je voelen dat wij sterfelijk zijn en dat Hij onsterfelijk is. Wij zijn mensen, Hij is God.
Bij ons in het dorp staat het in de reling van een brug: Anno Domini 1936. Tientallen jaren zijn inmiddels voorbij gegaan. Degene die het gemaakt heeft, leeft niet meer. Maar nog iedere dag wijst het de voorbijgangers op de Heere, de levende God.
In nieuwe bouwwerken zie je dit getuigenis haast nooit meer. De woorden Anno Domini zijn bijna altijd gekoppeld aan een jaartal dat (heel) ver in het verleden ligt. Het besef dat het jaar waarin we leven slechts een klein onderdeel is van de totale tijd dat de wereld bestaat, is nauwelijks nog aanwezig. Hoe vaak voel jij dat? En ik?
Gebruik een moment als oud en nieuw om daar bij stil te staan. Neem het mee in 2019. Anno Domini 2019.
Frank van Putten