Je vult je agenda. Je vult je leven in, want dat geeft je het gevoel dat je nuttig bent. Een avondje thuis is heerlijk, maar een week alle avonden thuis zitten, geeft je, mij althans, een nutteloos gevoel. Kortom, wij hebben eigenlijk weinig tijd over. Ik las in een boekje dat er maar één verklaring voor is dat wij nooit eens tijd hebben. Er staat iemand achter ons die ons opjaagt! Eén iemand die er graag voor zorgt dat wij geen tijd hebben, die de mensen dit leven door laat rennen. Dat is de duivel. Wij jakkeren maar door. En de duivel vindt het prima. We hebben wel alle tijd voor onze afspraakjes en bezigheden, maar weinig tijd voor het rustig bestuderen van de Bijbel. Weinig tijd voor het bidden. Weinig rust om met elkaar na te denken over God en Zijn koninkrijk. Weinig rust om te zoeken naar de Zaligmaker Jezus Christus. Terwijl die dingen het belangrijkste zijn! Die zijn nuttig. Dat is ook de boodschap naar andere mensen toe. Naar jongeren. Om de rust te zoeken en je te richten op de Schepper. We hoeven dus niet voort te jagen als we de Heere Jezus (hebben) leren kennen.
Ik ben ooit eens een berg opgelopen waar bovenaan een kruis stond. Toen ik eindelijk boven aankwam, zag ik aan de voet van het kruis een man staan. Toen dacht ik: zo moeten wij aan de voet van het kruis staan. Aan de voeten van de Heere Jezus. Alles alleen van Hem verwachten. Want de rust waar we hopelijk naar zoeken, is alleen bij de Heere Jezus te vinden. En als je Hem kent, zal je in het eeuwige leven nooit meer horen: “Ik heb geen tijd!” Want dan is er altijd tijd om de Heere te eren en te dienen!
Marieke de Groot-Schalk