Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Blog: Het mag niet van de kerk

domino-665547_1920

Een jaar of zestien was ik en volgde een opleiding aan een christelijke school. De klas opperde het plan om samen iets leuks te gaan doen. “We gaan naar de bioscoop!”, riep iemand. Een ander keek me aan en zei: “O, nee, dat mag jij natuurlijk niet van de kerk.”.

Wat mag ik niet, van wie mag ik dat niet? dacht ik. “Dat wil ik niet eens.” zei ik. Duidelijke taal maar het grote nadenken begon daarna pas. Over allerlei dingen die ik misschien wel wilde maar niet mocht, of niet wilde maar wel mocht. Wie bepaalt dat eigenlijk? Bepaal ik dat zelf? Of verstop ik me achter ‘de kerk’ of een strenge God zodat ik zelf niet na hoef te denken?

Anderhalf jaar geleden kregen we nieuwe buren. IJverig werd er geklust. Op een avond ging de bel. De buurman had een vraag. Blijkbaar had hij gezien dat er een ‘christelijk’ gezin naast hem woonde. Er moest nog een dakraam geplaatst en de klusser had alleen zondags nog tijd. Of wij daar bezwaar tegen hadden.

Lastig om zomaar zonder er over nagedacht te hebben uit te moeten leggen dat het er niet om gaat of het van ons mag. Als de buurman een dakraam plaatst terwijl ik in de kerk zit heb ik daar toch geen last van? Mijn normen en waarden hoeven toch niet die van mijn buren te zijn? Natuurlijk kon ik niet zeggen dat ‘de kerk’ het niet goed vond. Dan zou ik me voelen als een klein kind dat zich achter de rok van zijn moeder verstopt. Nee, de Heere wil het niet hebben. En de HEERE is heilig! Dat vergeet ik zo vaak. Daarnaast heeft Hij ons de tien geboden niet gegeven om ons te plagen. Het gaat om ons geestelijk welzijn. Maar hoe maak ik dat duidelijk aan mijn buren?

Waarom mag dat nu niet, waarom kan ik niet meedoen met alles en iedereen? Omdat ik, en jij hopelijk ook, het belangrijk vind wat God er van zegt. Omdat de Heere Jezus de straf betaalde, zich liet slaan en bespotten zodat Hij mensen die Hem verloochenen zalig kon maken. Daarom!

Linda Adriaanse

289