“Dag buurvrouw, mijn naam is Jennifer. Jennifer Bakkenes. Is het goed dat we deze week hier op de camping komen staan?”
“Maar natuurlijk”, is mijn oneerlijke antwoord. “U bent welkom hoor.”
“Zie je wel”, ratelt Jennifer verder. “Ik wist wel dat jullie refo’s aardige mensen zijn. Kijk, wij zijn evangelisch. Mijn man en ik. Ik hoor bij de gevorderden en mijn man is een beginner. En omdat ik op zoek ben naar wat uitdaging in mijn geloof, zou ik zo graag kennis met jullie maken. Mag dat? Op zondag organiseren jullie toch kerkdiensten? Oh, ik ben zo benieuwd! Wij willen ons helemaal aanpassen hoor. Wat is jullie dresscode? En moeten we een hoedje op?”
Nadat ik buurvrouw Bakkenes heb ingewijd in de gewoonten en gebruiken van ‘ons soort mensen’ wandel ik terug naar onze tent. Morgen is het zondag en om onze hartelijkheid te bevestigen heb ik de nieuwe buren op de koffie uitgenodigd.
Wat ben ik blij dat juist deze dag evangelist Baan er is om te spreken. Gelukkig is het heel begrijpelijk. Onze nieuwe buren zijn er inderdaad. Op de een na voorste rij zie ik ze zitten. De strandhoedjes vallen duidelijk uit de toon, maar het is indrukwekkend om te zien hoe ze luisteren.
Na de dienst, onder het genot van een kop koffie, ontstaat al snel het gesprek over de preek. Buurman Bakkenes zucht eens diep en schudt zijn hoofd. "Dit is echt nog te pittig voor mij. Ik ben ook nog maar een beginner”, legt hij met een hulpeloos gebaar aan ons uit.
Bij Jennifer springen de tranen in de ogen. “Oh, ik vond het zo mooi vanmorgen. Het ging over zonde, ons zondige hart en over strijd en twijfel: daar hoor je bij ons nooit iets over! Dat een gelovige ook strijd kan hebben en last van zonden, dat heb ik nog niet eerder gehoord. En wat me ook opviel was dat hij het had over dat God spreekt door Zijn woord en Geest. Wat is dat? Kun je mij hier iets over vertellen? Wanneer spreekt God dan?”
De dagen daarna praten we veel met elkaar. Het regent bijna elke dag en dat valt tegen als je helemaal naar Zuid-Frankrijk gereden bent voor de zon. Sowieso spreken mijn man en ik veel campinggasten, maar met niemand hebben we zulke gesprekken als met onze moderne buren schuin voor de tent!
Als ik eraan terug denk (het is al jaren geleden) weet ik nog wat ze voor het naar huis gaan aan me vroeg: “Zeg, ben jij een beginner of een gevorderde?”
Anja de Bonte-van der Sluijs