Nee, het was in de week van 31 oktober. Gewoon op de parkeerplaats in onze straat. Ik stond mijn auto in te laden. Aan de overkant van de straat was een gezinnetje bezig met het 'versieren' van de voortuin. De voorbereidingen voor Halloween, misschien wel het meest absurde feest in Nederland. Deze keer moest het gevierd worden, compleet met een 'graf' in de voortuin. Daarbij de benodigde angstaanjagende voorwerpen.
In diezelfde week, op Hervormingsdag, vierden wij de doorbraak van de genadeleer. Wat een groot verschil. De dood of het leven. De verlorenheid of de genade. Het feest van de duivelen of van de engelen. Want in de Bijbel staat dat er in de hemel vreugde is over één zondaar die zich bekeert. Er is feest als één zondaar genade krijgt. Maar het allergrootst is de vreugde van degene die genade krijgt. Vrede met God, tegen wie je zo veel gezondigd hebt. Gratie, terwijl je terecht Gods straf verdient. Genade, omdat de Heere Jezus de straf heeft gedragen.
Welk feest vier jij in je leven? Heb jij de genadeleer al omarmd? Of loop jij figuurlijk gezien nog met de dood onder je arm? Hopelijk heb je niets met Halloween. En hopelijk kijk je geen horrorfilms. Maar ken je wel de vreugde van Gods genade? De duivel lacht als de dood wordt gevierd. Wellicht maak jij het niet zo bont. Maar stel jezelf eens de vraag: 'waarover lacht de duivel in mijn leven?' Hij lacht ook als je het feest van dit leven viert. Want ook dat eindigt in de dood. De duivel lacht ook als jouw gedachten nooit hoger komen dan de fijne en leuke dingen van dit leven. Of als je op JV wel praat over genade, maar zelf nog prima zonder kunt. Vraag meer aan God om genade, dan dat je er met anderen over praat.
William Walhout