Vandaag ben ik vroeg op school. Met mijn armen vol papieren loop ik langs de lege lokalen. Hé, kijk dan, daar zit mijn Surinaamse collega alweer met een paar leerlingen. Hij legt hen hun wiskundesommen uit.
“Anja”, zei hij pas. “Sommigen vinden de sommen echt moeilijk om te begrijpen en thuis is er niemand die ze helpt. Daarom probeer ik voor schooltijd met ze te oefenen.”
Als ik de personeelskamer instap, staat Shanti bij het kopieerapparaat. “Goedemorgen”, zeg ik. “Jij was toch vrij vandaag?” Ja dat klopt, maar onze teamleider had het zo druk dat ik heb beloofd om de workshop ‘eigen regie’ over te nemen. Dat scheelt voor haar weer, weet je.”
Hoe lief is dit...
Deze collega's geloven niet in God, terwijl ze zo goed bezig zijn en dat heeft me aan het denken gezet en ook een beetje aan het twijfelen gebracht. Wat is echt geloof? En wat heb je eraan?
Pas was ik met mijn moeder op bezoek bij mijn vader in het ziekenhuis. Hij lag daar omdat hij een hartstilstand had gekregen en was gereanimeerd. “Durft u wel te gaan slapen vannacht?”, vroeg ik.
Dikke tranen rolden over zijn wangen. Geëmotioneerd schudde hij zijn hoofd. “Het is zoals het is. De Heere weet hoe het zal gaan. Ik heb niets verdiend en alleen maar schuld, maar de Heere is zo dichtbij. Ik mag steeds op Hem zien zoals er staat in Hooglied 2. Er is verlangen om bij Hem te zijn. Ik voel me ook zo schuldig en ik had veel vaker tegen jullie moeten vertellen hoe goed de Heere is. Hoe lang ik nu nog leef weet ik niet, maar ik zal nu niet zwijgen. Iedereen mag het weten.” Getroffen hoorde ik aan wat mijn vader, die meestal zo moeilijk praat over zijn geloof, mocht getuigen. Hij is ‘hemels gesteld’ flitste het door mijn hoofd.
Terwijl ik samen met mijn twee collega's de vaatwasser van de kantine leegruim, hoor ik de een tegen de ander zeggen: “Mijn moeder krijgt een spuitje volgende week. Ze heeft corona en ze wil niet hulpbehoevend zijn. Van mij mag ze hoor! Ze heeft een goed leven gehad. Het is mooi geweest.”
Geschrokken kijk ik hen aan. Zijn dit diezelfde lieve collega's van vanmorgen?
Bij dat colaspelletje verloor ik altijd. “Mam jij drinkt nooit cola en dan weet je het verschil niet. Als je altijd echte Coca-Cola drinkt dan proef je het verschil!”
Anja de Bonte-van der Sluijs