Ik schrijf deze column op één van mijn laatste werkdagen bij de Jeugdbond. De Heere heeft me geroepen om in dienst van de zending als jeugdwerker naar Ecuador te gaan. Ik neem afscheid van het werk dat mij hier in Nederland na aan het hart ligt. Het werk voor jongeren en leidinggevenden in de gemeente. Afscheid nemen is niet makkelijk en doet pijn.
Maar toch mag ik het loslaten omdat ik weet dat er Iemand boven staat Die Zijn werk nooit zal loslaten. De Heere gaat door met Zijn werk onder jongeren. En dat mogen we jongeren ook voor blijven houden. Jongeren krijgen wel eens het idee dat het hopeloos is, dat God niet meer werkt, dat vroeger het werk van God veel meer zichtbaar was.
Maar laten wij niet te klein van God denken, zou Hij onder onze kinderen en jongeren in 2018 niet meer werken? God gaat door met Zijn werk in alle tijden en op alle plaatsen.
Als jeugdwerker of als leidinggevende mogen wij een stukje met onze jongeren meelopen, mogen we hen wijzen op hun verlorenheid, maar ook op de enige mogelijkheid tot verlossing door de Heere Jezus. Hij kwam naar deze wereld, stierf aan het kruis en stond weer op uit de dood zodat jongeren en ouderen zalig kunnen worden.
En deze boodschap mogen wij blijven doorgeven in Nederland, Ecuador of waar ook ter wereld. Want we mogen geloven wat in onderstaand gedicht zo kernachtig is verwoord:
Door Zijn Geest zal God nog werken,
In het hart van groot en klein.
’t Werk dat Hij begon versterken,
Tot Zijn Kerk voltooid zal zijn.
Ik wens iedereen die op welke manier dan ook betrokken is bij het jeugdwerk van harte Gods zegen toe.
Aline van de Maat