Annuleren

Zoek hier binnen onze website

God op afstand

ben-white-YWFYGczhzbo-unsplash.jpg

Het is de Maand van de Bijbel. Dat gaat een beetje aan ons voorbij, omdat de organisaties die deze maand hebben uitgeroepen niet uit de reformatorische hoek komen. Toch is elke aandacht voor de Bijbel welkom. “Wie kan daar iets op tegen hebben”, schreef ds. A.A.F van de Weg in het Reformatorisch Dagblad.

De hersteld hervormde predikant benadrukte dat met alle goed bedoelde initiatieven het gevaar dreigt dat we de Bijbel niet meer allereerst zien als Gods stem in ons leven. De Bijbel is geen studieobject of encyclopedie, maar de boodschap van God voor verloren mensen.

Toch kan juist die Bijbel op afstand staan. Zeker voor jongeren. Een onbedoeld neveneffect van de manier waarop wij met de Bijbel omgaan. In tegenstelling tot de islam is het christelijke geloof geen boekgodsdienst. De Bijbel is niet uit de hemel gevallen. Wij belijden de menswording van Gods Zoon. Hij is de grote Inhoud van de Schrift.

Het Woord van God is heilig, door de Heilige Geest ingegeven. Maar soms bekruipt mij het gevoel dat we in de praktijk de Bijbel als té heilig zijn gaan zien, en dan bedoel ik gewoon het boek op zich. Sommige Bijbels lijken wel museumstukken, soms zelfs met grote gouden sloten erop. Ook de manier waarop we de Bijbel lezen is belangrijk. Het levende Woord van God is vol dynamiek. Als we die gedragen en monotoon voorlezen, maakt de spanning plaats voor saaiheid.

Met al onze goede bedoelingen om de heiligheid te onderstrepen, staat Gods Woord op deftige afstand van jongeren. Afstand tot God is precies wat er sinds de zondeval steeds weer gebeurt. Eerbiedwaardig of bruut, afstand is afstand.

Heiligheid moet eerbied oproepen, maar geen afstand. Want in het Woord dat vleesgeworden is, is God ons zeer nabij gekomen. In Zijn heilig Kind Jezus heeft de Eeuwige onder ons gewoond. Dat is wat de Bijbel ons zegt. De Bijbel tekent ons als verloren mensen in een verloren wereld en onze zonde maakt een onoverbrugbare scheiding tussen de Heere en ons. Maar we moeten dan wel zeggen dat niet Hij, maar wij dat zo gemaakt hebben. Opstand en afstand tekent ons zondige hart. Want het bedenken van het vlees is vijandschap tegen God, schrijft Paulus.

Als wij de kloof tussen jongeren en de Bijbel nodeloos groot maken, krijgen jongeren de concreetheid en de directheid helemaal niet mee. Dat wat in de Bijbel staat, is simpel gezegd een ver-van-hun-bed-show.

Voor Gods Woord mogen we de grootste achting hebben. Het is het spreken van de Heilige in ons leven. Maar juist als Hij spreekt wordt de afstand verkleind. Ja, ook als Hij Zijn Heilige Wet ons voor ogen stelt en ons bekendmaakt met onze zonden. Dieper nog, als de Heilige Geest het Woord ter hand neemt en ons overtuigt van zonde, is dat een beweging van God om tot ons te komen. Ook al ervaar je dan het omgekeerde en lijkt de kloof groter dan ooit Voor opstandige, weggevluchte verloren mensen is dat de enige weg tot behoud.

Ik ben me ervan bewust dat alleen de Heilige Geest echt de afstand kan slechten. Als ik dat niet geloof, zou ik geen Bijbelstudie met jongeren doen. Toch mag met alle hoogachting de Bijbel geen museumstuk zijn, al dan niet voorzien van goudsnede.

Als wij werkelijk geloven dat de Heilige Geest, de afstand tussen ons en Hem overbrugt, door in het hart bekering tot Hem te werken, zouden wij er dan niet alles aan moeten doen om het middel - Zijn Woord - heel dicht bij jongeren te brengen. Steeds weer merk ik, als ik toerusting aan leidinggevenden en catecheten geef, dat het verlangen daarnaar, maar ook de verlegenheid, groot is.

Het motiveert me om me steeds weer met hart en ziel in te zetten om mensen toe te rusten om de Bijbel met jongeren te lezen. Want Christus is God met ons. In het Woord is Hij God bij ons, maar door de wedergeboorte, die Gods Geest door het Woord werkt, wordt Hij God ín ons. Zo worden wijzelf heilig en wordt ver weg, heel dichtbij.

Dirk-Jan Nijsink

391