Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Blog: Naar het Licht toe!

plumeria-3574256_1920

Het nieuwe seizoen staat voor de deur. Leidinggevenden en catecheten bereiden zich voor om de boodschap over te dragen. Gespannen, maar ook met verwachting kijken ze uit naar de eerste ontmoetingen met de nieuwe groep. Geroepen om te 'vormen', maar hoe? Door aan de ene kant bereid te zijn om op te binden en te snoeien, maar vooral zelf gericht te zijn op het Licht! Lees de (laatste) blog van Sjaak. 

Het zijn voor mij de laatste loodjes bij de Jeugdbond. Projecten overdragen, een handleiding voor mentoraat in de gemeente schrijven en vooral dingen loslaten. Over een paar weken start mijn opvolger Jeroen Kriekaard. Hij zal met de talenten die de Heere hem gegeven heeft op een eigen manier de taken die ik nu doe, gaan invullen. Vanuit de overtuiging dat mensen slechts passanten en hulpmiddelen zijn die ingeschakeld worden, kan ik mijn werk met een gerust hart loslaten. De Heere gaat door met Zijn werk!

Oud en nieuw… zo voelt het wel een beetje. Nu afronden, volgende week aan een nieuwe baan beginnen bij Driestar educatief. In deze periode beginnen ook de scholen weer en in de kerk bereiden leidinggevenden en catecheten zich voor op het nieuwe seizoen. Wat zal dit brengen? Welke groep krijg ik? Welke thema’s worden er behandeld? Lukt het mij om een band te vormen met deze groep? Zal er een sfeer van vertrouwen ontstaan, waarbinnen ruimte is voor persoonlijke vragen? Ik weet zeker dat veel leidinggevenden en catechisanten hoopvol uitzien naar het nieuwe seizoen, maar aan de andere kant ook er ook tegenop zien. Kan ik dit? Heb ik hiervoor de gaven en talenten? Roept de Heere hier mij voor? Krijg ik van de jongeren de ruimte om dichtbij te komen? Wat vinden ze van mij?

Aan het begin van het nieuwe seizoen daarom een hart onder de riem voor alle leidinggevenden, ambtsdragers, catecheten en mensen in het onderwijs: jullie werk is zo ontzettend belangrijk! Je wordt geroepen om jongeren te vormen; ‘in te scherpen’. Dat heeft iets mechanisch in zich van schaven, schuren en beitelen. Ik denk aan een catecheet die zich niet van de slag laat brengen door tegendraads gedrag, maar vanuit deze weerstand doorvraagt naar de grondhouding en het verlangen wat achter deze façade steekt. Waarschuwen, bijsturen, corrigeren … daar heb je liefde en moed voor nodig. Toch ben ik er in de afgelopen 9,5 jaar steeds meer van overtuigd geraakt dat deze kant van vorming weinig effectief is als de andere kant ontbreekt: vormen door te inspireren. Onze jongeren hebben leidinggevenden, leerkrachten en ambtsdragers nodig die hen door hun houding, wijze van omgang met de Bijbel en hun staan in het leven prikkelen en uitdagen tot reflectie. Inspirerende voorbeelden die voor een jongere kunnen werken als lichtbaak.

Kinderen en jongeren zijn ‘plantjes’ die opgroeien in de tuin van de gemeente. Groei begint niet met snoeien en opbinden, hoe belangrijk die later ook kunnen zijn. Vorming en ontwikkeling begint met de goede voeding bieden én de plantjes warmte, water en licht te geven. Is de gemeente zo een plaats waar jongeren warmte ervaren, waar hun ‘levend water’ aangereikt wordt, en waar leidinggevenden en ambtsdragers gericht zijn om jongeren naar het Licht toe te laten groeien?
Als er iets onmogelijk lijkt, dan is het wel om jongeren naar het Licht te laten groeien. Hoe kun je tijdens de catechisatie, op de vereniging of in de klas jongeren tot het Licht brengen? Ik zal bij mijzelf beginnen: ik ben eerder iemand die een schaduw werpt op de plantjes met mijn houding en gedrag. Wat sta ik vaak Gods werk in de weg! En tóch wil de Heere mensen gebruiken om zo jongeren te vormen. Die taak heeft hij niet aan engelen overgelaten. ‘Werp het Woord er maar in’, was het advies van Kohlbrugge. Spreek vrijmoedig en met liefde over wie God is en hoe er zaligheid te verkrijgen is in Jezus Christus. Open samen de Bijbel en laat jongeren telkens opnieuw ontdekken hoe inspirerend Gods Woord is; hoe verrassend God spreekt hoe relevant Zijn spreken is voor 2018. Jongeren zullen dan niet alleen horen wat we zeggen, zien wat we doen, maar ze voelen ook of we oprecht zijn. Zien ze dan dat in die ambtsdrager, catecheet, leidinggevende of leerkracht – waar van alles op aan te merken is – toch iets zichtbaar is van Gods licht.

Ik wens elke leidinggevende, catecheet, ambtsdrager en leerkracht toe om zo in het nieuwe seizoen een lichtbaak te zijn voor kinderen en jongeren. Dan gaat het niet om de vormer, maar om de plant die beantwoordt aan het doel waartoe God hem of haar geschapen heeft.  


Sjaak Jacobse

317