Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Blog: Ontmoeting op een kruispunt

20170731_064651

Slaapdronken word ik wakker. Verbaasd kijk ik mijn wekker aan. 04:15 staat er in rode letters. Zo vroeg aan de werkdag beginnen na drie weken vakantie? Het leven van een jeugdwerkadviseur valt niet altijd mee.

Door: Sjaak Jacobse

Als ik op de A12 richting Woerden rijd, zie ik aan de horizon de eerste tekenen van de naderende dag. Toch wel mooi zo vroeg beginnen. Bij de Jeugdbond aangekomen is het al een drukte van belang. Afgezien van de vroege ochtendschemer zou je niet zeggen dat het zo vroeg is: ik kan mijn auto nog maar net kwijt op het terrein. Busjes worden volgeladen met boodschappen en weekendtassen, twee stafleden lopen af en aan en een twintigtal jongeren staat wat onwennig bij elkaar. Hier begint de Koers-vakantie naar Süd-Tirol. Iedereen die als deelnemer of staflid met de Jeugdbond op vakantie geweest is kent deze dynamiek en de attributen die hierbij horen. De houten kist met het keyboard wordt ingeladen; de liedbundels staan gereed en de EHBO spullen worden meegenomen voor het geval dat. Stafleden stemmen met de chauffeurs de route af en instructies geven voor onderweg. Dan is het moment daar voor ‘de kampopening’ en verdwijnt de hele groep naar binnen. Wat een vertrouwd sfeertje. Helaas sta ik dit keer aan de zijlijn. Zij gaan straks op weg, terwijl mijn vakantie erop zit.

Voordat het 06:30 is zijn er twee groepen vertrokken. Ook de groep naar Noorwegen is onderweg. In totaal vier stafleden met 38 jongeren die een kleine twee weken met elkaar zullen optrekken. Het onwennige sfeertje zal binnen de busjes al snel over zijn. Tijd genoeg om kennis te maken en af te tasten wie de anderen zijn. Bij de tussenstops is er wat kruisverkeer tussen de deelnemers van de verschillende busjes. Want in busje A is de sfeer of muziek toch echt leuker dan in B.

Het jeugdwerk gaat door in de vakantie. Vrijdag, zaterdag en maandag is het spitsuur. Vandaag zijn er in totaal 17 kampen of reizen onderweg. Aan de motivatie van de reisleiders zal het niet liggen. Ze geven zich een of twee weken om leiding te geven aan een jongerengroep. Ze doen dit omdat ze geraakt zijn door jeugdwerk. Je ziet ze genieten van de contacten met jongeren en je merkt hun verlangen om naast hen te staan en iets voor hen te mogen betekenen. Samen met deze jongeren zullen ze Gods Woord openen. Er zullen persoonlijke gesprekken zijn. Ze zullen kwetsbare momenten doormaken waarin ze biddend vragen om Gods leiding. Maar zullen er openingen komen? Zullen jongeren hun hart durven laten zien? Zoveel verschillende jongeren? Elk met zijn eigen karakter en achtergrond. Allemaal unieke mensen. En toch: door de Heere hier gebracht om als groep een periode samen op te trekken. Stafleden die twee weken meelopen op de weg van deze jongeren.

Bij de kampopening werd vanmorgen gelezen over Martha en Maria. Twee vrouwen die veel tijd doorbrachten met de Heere Jezus. Zal de vakantie ook een periode zijn van zitten aan de voeten van de Meester? Twee vrouwen met een heel verschillend karakter. Beiden geliefd door Jezus en met liefde voor Hem en toch zo anders in de manier waarop zij dit uiten. Jeugdwerk draait om eenheid in diversiteit. Elke jongere is uniek. Met elk van hen gaat de Heere een eigen weg. Voor elk van het is het onmisbaar dat de Heere in het hart gaat werken. Mijn uitzien is dat een Koers-vakantie een kruispunt vormt op deze weg en dat Gods Woord kracht zal doen. In een ontspannen sfeer samen met andere deelnemers en stafleden luisteren naar de stem van de Zaligmaker.

Deze twee groepen zijn nu onderweg. Voor hun begint de vakantie. Voor mij begint mijn werkdag op het kantoor van de Jeugdbond. De mailbox puilt uit. Diverse projecten schreeuwen om aandacht. Deze groepen zijn onderweg, maar rondom deze groepen is ons werk nog niet klaar. Samen met de collega’s zullen we deze jongeren en hun stafleden opdragen in het gebed. Want een echte ontmoeting met de Levensvorst gaat altijd van Hem uit. Daar zien we naar uit!

317