De versoepelingen hebben vooral betrekking op de privé-situatie van mensen. Zo verdwijnt de avondklok en kunnen er thuis weer twee mensen ontvangen worden. Dit heeft niet direct invloed op het jeugdwerk.
Toch biedt het feit dat de avondklok verdwijnt, het langer licht blijft en het iets warmer wordt de mogelijkheid om ’s avonds iets buiten te gaan doen. Zo kun je er voor kiezen om een Bijbelstudiewandeling te doen.
Vanuit een gemeente kregen wij de volgende enthousiaste reactie:
"Als vereniging wilden we voorzichtig zijn. Daarom kozen we er voor om niet in een zaal van de kerk samen te komen. We hebben twee keer een Bijbelstudie-wandeling gedaan. We kwamen bij elkaar bij iemand in met een grote tuin. Daar zijn we (op 1,5 meter afstand) begonnen met Bijbellezen en een kort gebed. Daarna zijn de jongeren twee aan twee met een aantal vragen op pad gegaan. De eerste keer mochten ze zelf weten waar ze heen liepen. De tweede keer hebben we een route door het dorp uit gezet, zodat iedereen dezelfde route liep. Je moet dan wel de groepjes laten vertrekken met tussenpozen. Je zou er dan ook voor kunnen kiezen om op de route mensen neer te zetten die de jongeren een volgende gespreksvraag mee geven.
We kregen hele enthousiaste reacties terug. Door de wandeling ontstaan er hele ontspannen gesprekken en kijk je elkaar diep in het hart. Prachtig om te zien dat jongeren bij het eindpunt terug kwamen en eigenlijk nog een rondje wilde, omdat ze nog niet uitgepraat waren."
Een dergelijke Bijbelstudie-wandeling wordt ook wel een Emmaüswandeling genoemd. Een prachtige verwijzing naar de twee mannen uit Emmaüs, die onderweg van alles bespraken over de dingen die gebeurd waren. En juist bij deze mannen komt de Heere Jezus en wandelt mee. Het blijft ontroerend als ze achteraf zeggen: Was ons hart niet brandende in ons, als Hij tot ons sprak op de weg en als Hij ons de Schriften opende? Laten we daarom bidden, zodat we het ook uit de mond van onze kinderen en jongeren mogen horen: De Heere is waarlijk opgestaan en… is door mij gezien!