Jij hoort heel veel verschillende dingen, ook over het geloof. Dat is verwarrend. Het is daarom belangrijk dat jij kennis hebt van de belangrijke geloofswaarheden. Dat geeft houvast! En ook als het gaat om de verhouding tot de Heere is kennis belangrijk. Een persoonlijk, waar geloof bestaat uit kennis en vertrouwen (HC, Zondag 7). Het is van levensbelang dát je gelooft, maar niet minder wát je gelooft. Het is een opdracht van de kerk om de nieuwe generatie onderwijs te geven in de Bijbelse leer: catechisatie.
Niet al zuchtende
Deze belangrijke taak wordt meestal uitgevoerd door een predikant of een ouderling. Zij doen dit namens de gemeente, en ten diepste namens God. Hij gaf ons Zijn Woord. Hij gaf ons ambtsdragers, die geroepen zijn om hun taak als ambtsdrager in de gemeente te vervullen. Als je catechisatie krijgt van een ouderling, is dat niet zijn eigen hobby, maar hij doet dat in opdracht van de Heere. Zo moet je naar hem kijken en naar hem luisteren. Die grondhouding is belangrijk en geeft zegen. Het bevestigingsformulier voor predikanten verwoordt dat heel mooi: 'Zijt uw voorgangers gehoorzaam; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde, en niet al zuchtende; want dat is u niet nuttig. Dit doende, zal het geschieden dat de vrede Gods zal komen in uw huizen.'
Witte wand
Een ambtsdrager is door God geroepen, maar is ook een gewoon mens en een zondaar. Iemand met gebreken. Een ambtsdrager die wél - goed - regeert, zal dubbele eer waard zijn, maar die niet goed regeert...? Dan worden we geroepen hem nog steeds te eren als ambtsdrager. Denk aan David, die de geroepen koning Saul toch bleef eren, ook al wilde Saul hem doden. Denk ook aan Paulus, die zijn excuus aanbood, omdat hij de hogepriester een witte wand had genoemd (Hand. 23:2-5). Wel zal een ambtsdrager die niet goed functioneert, minder dienstbaar zijn in de gemeente. Bijvoorbeeld op de catechisatie. Daarin heeft een ambtsdrager zelf een verantwoordelijkheid. Hij zal moeten onderkennen dat hij misschien niet de juiste kwaliteiten heeft om jongeren te onderwijzen. Dat geeft niets. Hij kan misschien wel heel goed pastorale gesprekken voeren, of leiding geven aan een vergadering, of contacten leggen met afhakende jongeren.
Respect
Maar jij hebt ook een verantwoordelijkheid. Allereerst om voor je ouderling te bidden. In ieder geval op de dag dat je catechisatie krijgt. Dat hebben ambtsdragers nodig. Paulus vroeg er ook om: Broeders, bidt voor ons (1 Thess. 5:25). De Heere doet wonderen op het gebed. Daarnaast mag je het gesprek met de ouderling aangaan. Zo'n gesprek moet je altijd voeren met respect. Voor zijn ambt, voor zijn persoon. Probeer bescheiden, maar eerlijk feedback te geven. Houd het bij de feiten en dicht bij jezelf. Dat is moeilijk, maar je kunt aan een medecatechisant vragen om het samen te doen. Schiet daarin niet door. Ga er niet eerst met allerlei jongeren over praten. Die neiging hebben we vaak wel, maar dat richt veel schade aan.
Een ambtsdrager die beseft dat hij een gebrekkig mens is en dat hij van genade moet leven, zal proberen goed te luisteren naar wat je zegt en daarmee zijn winst doen. Alleen al het feit dat iets bespreekbaar is en is uitgesproken, kan veel helpen.
Uiteindelijk gaat het erom dat de Heere geëerd wordt in de gemeente. Door een ouderling die wél regeert, maar ook door een jongere die als leerjongere van Christus onderwijs wil ontvangen. En dat laatste, dat geeft ambtsdragers veel vreugde. Dan mogen ze, met hun zonden en tekortkomingen, wegvallen achter de Heere Jezus. Hij zal Zelf Zijn kerk bouwen uit de nieuwe generatie.
Laurens Kroon
Een ouderling met gebreken
Mijn catecheet, ouderling in onze gemeente, slaat tijdens de catechisatie soms behoorlijk de plank mis in de communicatie met ons. Wat kan ik daaraan doen?