Vaak wordt het woord gebruikt in combinatie met het woordje 'maar'. Eigenlijk zou ik meer moeten bewegen,
maar... Eigenlijk zou ik gezonder moeten eten, maar... Het lijkt alsof iemand zich heel goed bewust is van zijn problemen en de oplossing daarvoor. Het betekent echter: ik weet precies hoe het moet, maar ik doe het niet.
Het woord valt ook vaak tijdens een Bijbelstudie, een gesprek over de preek of over het geloof. Hoe persoonlijker het wordt, hoe vaker dit woord valt. Eigenlijk zou ik meer moeten Bijbellezen... Eigenlijk zou ik vaker stille tijd moeten houden... Eigenlijk zou ik die tv-serie niet moeten volgen...
Vaak volgt er dan een schuldige blik, op zoek naar herkenning. Soms een ‘maar’ erachter, met een verontschuldiging. Ik weet het echt wel, maar het komt er gewoon niet van. En zo wordt er weer verder geleefd. Het camoufleert de ernst van de zaak.
Waarom gebruiken we dit woord zo vaak? We weten blijkbaar precies wat er van ons gevraagd wordt, maar we doen het niet! Waarom niet? Omdat we er geen zin in hebben, geen moeite voor willen doen? Omdat we andere dingen belangrijker vinden?
Laten we het woord ‘eigenlijk’ schrappen. De ernst van ons leven niet meer camoufleren. Gewoon gaan doen wat goed voor ons is. En als we erachter komen dat het ons niet lukt, laten we het dan biddend voor de Heere neerleggen.
Leanda van Dam