Denk je weleens na over je loopbaan? (Carrière mag je het ook noemen, maar dat klinkt toch anders.) Niet iedereen doet hetzelfde beroep. Niet iedereen wordt bakker bijvoorbeeld.

Het was een bijzondere ontmoeting aan het water in een mooi stadje aan de IJssel. Ik zat op een warme middag langs de rivier te genieten van de natuur. Lekker op de stenen, mijn voeten bengelend in het water. En toen stond hij zomaar naast me.

Je zult maar paardengek zijn. Overal waar je komt, zie je paarden. Je hebt geen seconde nodig om te zien wat het ras is. Soms kom je prachtige paarden tegen. Je hart gaat sneller kloppen. “Geweldig!” Omdat jij van paarden houdt, zíe je het gewoon. Je kunt het onmogelijk niet zien. Ik heb geen verstand van paarden. Je kunt me alles wijsmaken. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Het zijn inderdaad prachtige dieren. En ik kan het wel begrijpen dat je ogen als een magneet getrokken worden naar een prachtig zwart Fries paard.

Geconcentreerd probeert hij het grote vierkant door het veel te kleine ronde gaatje van het plastic speeltje te duwen. Eerst rustig, daarna wilder. Ik probeer hem op andere gedachten te brengen: “Dat stuk is veel te groot, dat past niet!” Een tweejarige heeft daar andere gedachten over. Een nieuwe poging wordt ondernomen.

“Kom je mee, thee drinken?” of “Blijf je slapen?” De mogelijkheden lijken oneindig bij de vluchtelingen die ik ontmoet. Als gast ben je belangrijker dan alle afspraken die er zijn. Een afspraak die je maakt loopt altijd uit en de afspraak begint altijd later dan gepland. Gastvrijheid staat hoog op de agenda. 

“Wie heeft de meeste invloed op jouw leven gehad?” Zomaar een vraag die ik tegenkwam op een theezakje van Pickwick. Hoewel ik zelf geen theeliefhebber ben, verzamel ik graag de vragen. Op sommige heb ik direct een antwoord, maar op deze vraag niet.